Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

in two ways

  • 1 bis

    bis, adv. num. [for duis, from duo; like bellum from duellum, Paul. ex Fest. p. 66 Müll.; cf. Cic. Or. 45, 153, and the letter B], twice, at two times, on two occasions, in two ways, = dis (very freq. in prose and poetry).
    I.
    In gen.:

    inde ad nos elisa bis advolat (imago),

    Lucr. 4, 315; Cic. Q. Fr. 3, 8, 6; Hor. Epod. 5, 33; id. A. P. 358; 440; Verg. A. 6, 32; Ov. M. 4, 517 al.:

    non semel sed bis,

    Cic. Verr. 2, 3, 77, § 179:

    semel aut bis,

    Quint. 11, 2, 34:

    bis ac saepius,

    id. 10, 5, 7; Nep. Thras. 2, 5:

    bis mori,

    Hor. C. 3, 9, 15: bis consul, who has been twice consul in all (diff. from iterum consul, who is a second time consul), Cic. Ac. 2, 5, 13; id. Lael. 11, 39; id. Verr. 2, 5, 23, § 59; Liv. 23, 30, 15; 23, 31, 6; 23, 34, 15; 25, 5, 3; cf. Val. Max. 4, 1, 3; Suet. Ner. 35.—Sometimes (among later writers) for iterum, now a second time:

    bis consul,

    Mart. 10, 48, 20; Prid. Kal. Febr.; Coll. Leg. Mos. et Rom. 1, § 11.—
    2.
    Bis is followed by,
    (α).
    Semel... iterum, Cic. Dom. 52, 134:

    bis dimicavit: semel ad Dyrrhachium, iterum in Hispaniā,

    Suet. Caes. 36; so id. Aug. 25; id. Tib. 6; 72; id. Claud. 6; cf. Wolf, ejusd. id. Tib. 6.—
    (β).
    Primo... rursus, Suet. Aug. 17; 28.—
    (γ).
    Et rursus, without a preceding primo, Suet. Aug. 22; id. Tib. 48.—
    B.
    Transf., doubly, twofold, in two ways, in a twofold manner:

    bis periit amator, ab re atque animo simul,

    Plaut. Truc. 1, 1, 26: nam qui amat cui odio ipsus est, bis facere stulte duco;

    laborem inanem ipsus capit, et illi molestiam adfert,

    Ter. Hec. 3, 2, 8 sq.:

    in unā civitate bis improbus fuisti, cum et remisisti quod non oportebat, et accepisti quod non licebat,

    Cic. Verr. 2, 5, 23, § 59:

    in quo bis laberis, primum, quod... deinde, quod, etc.,

    id. Phil. 8, 4, 13:

    inopi beneficium bis dat qui dat celeriter, Publ. Syr. v. 235 Rib.: bis gratum est,

    id. v. 44 ib.:

    bis est mori alterius arbitrio mori,

    id. v. 50 ib.—
    II.
    Particular connections.
    A.
    Bis in die, mense, anno, etc., or bis die, mense, anno, etc., twice a day, month, year, etc.; cf. Suet. Aug. 31 Oud.; id. Galb. 4; id. Vit. Ter. 2:

    bis in die,

    Cic. Tusc. 5, 35, 100; Cato, R. R. 26; 87:

    bis die,

    Tib. 1, 3, 31; Verg. E. 3, 34; Hor. C. 4, 1, 25; Cels. 1, 1; 1, 8; 3, 27, n. 2; Plin. 10, 53, 74, § 146; cf.

    cotidie,

    Liv. 44, 16, 5:

    in mense,

    Plin. 11, 18, 19, § 59; Suet. Aug. 35:

    in anno,

    Varr. R. R. 2, 11, 7:

    anno,

    Plin. 2, 73, 75, § 184.—
    B.
    With other numerals, and particularly with distributives (class. in prose and poetry):

    bis binos,

    Lucr. 5, 1299; Cic. N. D. 2, 18, 49:

    bis quinos dies,

    Verg. A. 2, 126; Mart. 10, 75, 3; Ov. F. 3, 124:

    bis senos dies,

    Verg. E. 1, 44:

    bis septeni,

    Plin. 8, 36, 54, § 127:

    bis octoni,

    Ov. M. 5, 50:

    bis deni,

    Verg. A. 1, 381; Prop. 2 (3), 9, 3; Mart. 9. 78:

    bis quinquageni,

    id. 12, 67: bis milies, Liv. 38, 55, 12; Auct. B. Afr. 90; Val. Max. 3, 7, 1.—
    2.
    Esp., with cardinal numbers to express twice a given number (in the poets very freq., but not in prose):

    bis mille sagittae,

    Lucr. 4, 408; so Hor. Epod. 9, 17: bis sex, Varr. ap. Prob. Verg. E. 6, 31, p. 354 Lion.; Verg. A. 11, 9:

    bis quinque viri,

    Hor. Ep. 2, 1, 24; Ov. M. 8, 500; 8, 579; 11, 96:

    bis trium ulnarum toga,

    Hor. Epod. 4, 8:

    duo,

    Ov. M. 13, 642:

    centum,

    id. ib. 5, 208 and 209;

    12, 188: quattuor,

    id. ib. 12, 15:

    sex,

    id. ib. 6, 72; 6, 571; 4, 220; 12, 553; 12, 554;

    15, 39: septem,

    id. ib. 11, 302:

    novem,

    id. ib. 14, 253 al.—
    C.
    Bis terve, two or three times, very rarely:

    a te bis terve summum et eas perbrevis (litteras) accepi,

    Cic. Fam. 2, 1, 1:

    quem bis terve bonum cum risu miror,

    Hor. A. P. 358.—
    D.
    Bis terque, several times, repeatedly, Mart. 4, 82, 3; cf.:

    stulte bis terque,

    utterly, Cic. Q. Fr. 3, 8, 6. —
    E.
    Bis tanto or tantum, twice as great, twice as much:

    bis tanto amici sunt inter se quam prius,

    Plaut. Am. 3, 2, 62; id. Men. 4, 3, 6; id. Merc. 2, 2, 26:

    bis tantum quam tuus fundus reddit,

    Varr. R. R. 3, 2, 15:

    Tartarus ipse Bis patet in praeceps tantum, quantus, etc.,

    Verg. A. 6, 578.—
    F.
    Bis ad eundem (sc.: lapidem offendi, as in Aus. Ep. 11 med.);

    prov.,

    to commit the same error twice, Cic. Fam. 10, 20, 2.—
    G.
    Bis minus, in an old enigma in Gell. 12, 6, 2, whose solution is Terminus (ter-minus): semel minusne an bis minus, non sat scio: at utrumque eorum, ut quondam audivi dicier, Jovi ipsi regi noluit concedere.
    In composition, bis, like the Gr.
    dis, loses the s: biceps, bidens, bifer, bigener, bijugus, bilix, etc.;

    hence bissenus,

    Sen. Agam. 812; id. Herc. Fur. 1282; Stat. Th. 3, 574;

    and bisseni,

    id. ib. 12, 811; Aus. Monos. Idyll. 12, and Prud. Cath. 12, 192, are better written as two words: bis senus (seni); so either bisextus, or as two words, bis sextus (Stat. S. 4, 1, 9); v. bisextus.

    Lewis & Short latin dictionary > bis

  • 2 bivii

    bĭvĭus, a, um, adj. [bis-via], having two ways or passages (rare;

    not in Cic.): fauces,

    Verg. A. 11, 516.—So, calles, Val. Fl. 5, 395: di, deae, worshipped at cross-roads, Inscr. Orell. 2105.—Hence, substt.
    A.
    bĭvĭi (sc. di), Inscr. Orell. 389; 2104.—
    B.
    bĭvĭum, i, n., a place with two ways, or where two ways meet.
    1.
    Lit.:

    in bivio portae,

    Verg. A. 9, 238:

    ad bivia consistere,

    Liv. 38, 45, 8; Plin. 6, 28, 32, § 144; Vulg. Marc. 11, 4.—
    2.
    Trop.: bivium nobis ad culturam dedit natura, experientiam et imitationem, a twofold means or method, Varr. R. R. 1, 18, 7.—Of a twofold love, Ov. R. Am. 486.

    Lewis & Short latin dictionary > bivii

  • 3 bivium

    bĭvĭus, a, um, adj. [bis-via], having two ways or passages (rare;

    not in Cic.): fauces,

    Verg. A. 11, 516.—So, calles, Val. Fl. 5, 395: di, deae, worshipped at cross-roads, Inscr. Orell. 2105.—Hence, substt.
    A.
    bĭvĭi (sc. di), Inscr. Orell. 389; 2104.—
    B.
    bĭvĭum, i, n., a place with two ways, or where two ways meet.
    1.
    Lit.:

    in bivio portae,

    Verg. A. 9, 238:

    ad bivia consistere,

    Liv. 38, 45, 8; Plin. 6, 28, 32, § 144; Vulg. Marc. 11, 4.—
    2.
    Trop.: bivium nobis ad culturam dedit natura, experientiam et imitationem, a twofold means or method, Varr. R. R. 1, 18, 7.—Of a twofold love, Ov. R. Am. 486.

    Lewis & Short latin dictionary > bivium

  • 4 bivius

    bĭvĭus, a, um, adj. [bis-via], having two ways or passages (rare;

    not in Cic.): fauces,

    Verg. A. 11, 516.—So, calles, Val. Fl. 5, 395: di, deae, worshipped at cross-roads, Inscr. Orell. 2105.—Hence, substt.
    A.
    bĭvĭi (sc. di), Inscr. Orell. 389; 2104.—
    B.
    bĭvĭum, i, n., a place with two ways, or where two ways meet.
    1.
    Lit.:

    in bivio portae,

    Verg. A. 9, 238:

    ad bivia consistere,

    Liv. 38, 45, 8; Plin. 6, 28, 32, § 144; Vulg. Marc. 11, 4.—
    2.
    Trop.: bivium nobis ad culturam dedit natura, experientiam et imitationem, a twofold means or method, Varr. R. R. 1, 18, 7.—Of a twofold love, Ov. R. Am. 486.

    Lewis & Short latin dictionary > bivius

  • 5 bifārīam

        bifārīam adv.    [bi-+1 FA-], on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, severally: divisis copiis, L.: aequaliter distributa: ingressi hostium fines, L.: gemina victoria duobus bifariam proeliis parta, L.
    * * *
    in two parts/places/ways, on two sides

    Latin-English dictionary > bifārīam

  • 6 dupliciter

        dupliciter adv.    [duplex], in two ways, in two senses, for two reasons: dici: delectari.
    * * *
    duplicius, duplicissime ADV
    doubly, twice over, in two ways/a twofold manner, into two parts/categories

    Latin-English dictionary > dupliciter

  • 7 bifaries

    bĭfārĭus, a, um, adj. [bis, after the analogy of the Gr. diphasios; cf.: ambifarius, trifarius, multifarius, etc.], twofold, double (as adj. only post-class.):

    ratio,

    Amm. 18, 4, 3:

    illatio,

    App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16 dub. (al. bifariam).—Hence, adv. in two forms.
    A.
    bĭfārĭam ( acc. fem. sc. partem), on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, twice, etc. (class.):

    ut dispertirem obsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3:

    annus bifariam divisus,

    Varr. R. R. 2, 4, 14; Liv. 25, 32, 7; 41, 19, 8:

    bifariam quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt,

    Cic. Tusc. 3, 11, 24:

    quam (inflexionem) bifariam contrarie simul procedentia efficiebat,

    id. Univ. 9:

    ita bifariam consules ingressi hostium fines,

    Liv. 3, 23, 7:

    gemina victoria duobus bifariam proeliis parta,

    id. 3, 63, 5:

    castra bifariam facta,

    id. 10, 21, 12; Dig. 38, 10, 4:

    bifariam laudatus est,

    Suet. Aug. 100: bifariam cum populo agi non potest, Messala ap. Gell. 13, 15, 8.—
    2.
    Trop. (rare): bifariam intellegere aliquid, in both ways or senses, Dig. 38, 10, 4, § 2; cf. App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16.—
    B.
    bĭfārĭes, doubly, Cassiod. de Or. 1 fin. p. 601 Garet.

    Lewis & Short latin dictionary > bifaries

  • 8 bifarius

    bĭfārĭus, a, um, adj. [bis, after the analogy of the Gr. diphasios; cf.: ambifarius, trifarius, multifarius, etc.], twofold, double (as adj. only post-class.):

    ratio,

    Amm. 18, 4, 3:

    illatio,

    App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16 dub. (al. bifariam).—Hence, adv. in two forms.
    A.
    bĭfārĭam ( acc. fem. sc. partem), on two sides, i. e. twofold, double, in two ways, in two parts, in two places, twice, etc. (class.):

    ut dispertirem obsonium hic bifariam,

    Plaut. Aul. 2, 4, 3:

    annus bifariam divisus,

    Varr. R. R. 2, 4, 14; Liv. 25, 32, 7; 41, 19, 8:

    bifariam quattuor perturbationes aequaliter distributae sunt,

    Cic. Tusc. 3, 11, 24:

    quam (inflexionem) bifariam contrarie simul procedentia efficiebat,

    id. Univ. 9:

    ita bifariam consules ingressi hostium fines,

    Liv. 3, 23, 7:

    gemina victoria duobus bifariam proeliis parta,

    id. 3, 63, 5:

    castra bifariam facta,

    id. 10, 21, 12; Dig. 38, 10, 4:

    bifariam laudatus est,

    Suet. Aug. 100: bifariam cum populo agi non potest, Messala ap. Gell. 13, 15, 8.—
    2.
    Trop. (rare): bifariam intellegere aliquid, in both ways or senses, Dig. 38, 10, 4, § 2; cf. App. Dogm. Plat. 3, p. 39, 16.—
    B.
    bĭfārĭes, doubly, Cassiod. de Or. 1 fin. p. 601 Garet.

    Lewis & Short latin dictionary > bifarius

  • 9 bivius

        bivius adj.    [bi-+via], of two ways, having two approaches: fauces, V.—As subst n., a place where two roads meet: portae, the fork at the gate, V.: ad bivia consistere, L.
    * * *
    bivia, bivium ADJ
    traversable both ways; having two approaches

    Latin-English dictionary > bivius

  • 10 bis

        bis adv. num.    [DVA-, DVI-], twice, at two times, on two occasions: non semel sed bis: bis ac saepius, N.: bis mori, H.: bis consul, twice a consul: a te bis terve (litteras) accepi, two or three times: Quem bis terve bonum miror, H. — Meton., doubly, twofold, in two ways, in a twofold manner: bis facere stulte, T.: bis improbus: Tartarus Bis patet in praeceps tantum, quantus, etc., twice as much as, etc., V. — With expressions of time: bis in die, twice a day: bis die, V.—With cardinal numbers, twice: bis mille equi, H.: bis sex loci, V.: bis duo, O.—With distributives: bis bina, twice two: sestertium bis miliens: quot annis Bis senos dies, V.: bis octoni anni, O.: bis denis navibus, V.: bis quinos silet dies, V.

    Latin-English dictionary > bis

  • 11 bipartio

    bĭ-partĭo (in MSS. also bĭ-pertĭo), no perf., ītum, 4, v. a. [bis], to divide into two parts, to bisect (as verb. finit. very rare; more freq. in part. and adv.): ver bipartitur, is divided (in respect to weather), Col. 11, 2, 36; so,

    hiems bipertitur,

    id. 11, 2, 5 Schneid. N. cr. —Mostly part. pass.:

    bipartita divisio,

    Varr. L. L. 5, § 17 Müll.:

    genus bipartitum,

    Cic. Top. 22, 85:

    bipertiti Aethiopes,

    Plin. 5, 8, 8, § 43:

    ut faceres imperium bipartitum,

    Vulg. Ecclus. 47, 23.—Hence, bĭpartītō ( bĭpert-), adv., in two parts or divisions, in two ways:

    bipartito classem distribuere,

    Cic. Fl. 14, 32; id. Phil. 10, 6, 13: signa inferre, to attack in two parties or divisions, Caes. B. G. 1, 25 Oud. N. cr.:

    collocare insidias in silvis,

    id. ib. 5, 32:

    equites bipertito in eos emissi magnam caedem edidere,

    Liv. 40, 32, 6:

    secta bipartito cum mens discurrit utroque,

    in two different directions, Ov. R. Am. 443.—With esse or fieri (cf. in Gr. dicha einai, gignesthai):

    ibi in proximis villis ita bipartito fuerunt ut Tiberis inter eos et pons interesset,

    Cic. Cat. 3, 2, 5 B. and K.:

    id fit bipartito,

    id. Inv. 2, 29, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > bipartio

  • 12 bipartito

    bĭ-partĭo (in MSS. also bĭ-pertĭo), no perf., ītum, 4, v. a. [bis], to divide into two parts, to bisect (as verb. finit. very rare; more freq. in part. and adv.): ver bipartitur, is divided (in respect to weather), Col. 11, 2, 36; so,

    hiems bipertitur,

    id. 11, 2, 5 Schneid. N. cr. —Mostly part. pass.:

    bipartita divisio,

    Varr. L. L. 5, § 17 Müll.:

    genus bipartitum,

    Cic. Top. 22, 85:

    bipertiti Aethiopes,

    Plin. 5, 8, 8, § 43:

    ut faceres imperium bipartitum,

    Vulg. Ecclus. 47, 23.—Hence, bĭpartītō ( bĭpert-), adv., in two parts or divisions, in two ways:

    bipartito classem distribuere,

    Cic. Fl. 14, 32; id. Phil. 10, 6, 13: signa inferre, to attack in two parties or divisions, Caes. B. G. 1, 25 Oud. N. cr.:

    collocare insidias in silvis,

    id. ib. 5, 32:

    equites bipertito in eos emissi magnam caedem edidere,

    Liv. 40, 32, 6:

    secta bipartito cum mens discurrit utroque,

    in two different directions, Ov. R. Am. 443.—With esse or fieri (cf. in Gr. dicha einai, gignesthai):

    ibi in proximis villis ita bipartito fuerunt ut Tiberis inter eos et pons interesset,

    Cic. Cat. 3, 2, 5 B. and K.:

    id fit bipartito,

    id. Inv. 2, 29, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > bipartito

  • 13 bipertito

    bĭ-partĭo (in MSS. also bĭ-pertĭo), no perf., ītum, 4, v. a. [bis], to divide into two parts, to bisect (as verb. finit. very rare; more freq. in part. and adv.): ver bipartitur, is divided (in respect to weather), Col. 11, 2, 36; so,

    hiems bipertitur,

    id. 11, 2, 5 Schneid. N. cr. —Mostly part. pass.:

    bipartita divisio,

    Varr. L. L. 5, § 17 Müll.:

    genus bipartitum,

    Cic. Top. 22, 85:

    bipertiti Aethiopes,

    Plin. 5, 8, 8, § 43:

    ut faceres imperium bipartitum,

    Vulg. Ecclus. 47, 23.—Hence, bĭpartītō ( bĭpert-), adv., in two parts or divisions, in two ways:

    bipartito classem distribuere,

    Cic. Fl. 14, 32; id. Phil. 10, 6, 13: signa inferre, to attack in two parties or divisions, Caes. B. G. 1, 25 Oud. N. cr.:

    collocare insidias in silvis,

    id. ib. 5, 32:

    equites bipertito in eos emissi magnam caedem edidere,

    Liv. 40, 32, 6:

    secta bipartito cum mens discurrit utroque,

    in two different directions, Ov. R. Am. 443.—With esse or fieri (cf. in Gr. dicha einai, gignesthai):

    ibi in proximis villis ita bipartito fuerunt ut Tiberis inter eos et pons interesset,

    Cic. Cat. 3, 2, 5 B. and K.:

    id fit bipartito,

    id. Inv. 2, 29, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > bipertito

  • 14 bipartītō or bipertītō

        bipartītō or bipertītō adv.    [bipartitus], in two parts, in two divisions, in two ways: classem distribuere: signa inferre, to attack in two divisions, Cs.: equites emissi, L.: ita bipartito fuerunt ut Tiberis interesset.

    Latin-English dictionary > bipartītō or bipertītō

  • 15 ambifarie

    ambĭ-fārĭus, a, um, adj. [cf. the Gr. di-phasios, tri-phasios, and v. aliquot-fariam], that has two sides, of double meaning, ambiguous (only post-class.):

    fabulae,

    Arn. p. 181:

    obtentio,

    id. p. 182.—Hence,
    1.
    * ambĭfārĭē, adv., ambiguously, Mamert. Stat. Anim. 1, 3.—
    2.
    ambĭfārĭ-am, adv. (orig. acc. fem. sc. partem), on two sides, in two ways, ambiguously, = in utramque partem, App. Flor. 4, 18, p. 360, 25; so id. Mag. p. 276, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ambifarie

  • 16 ambifarius

    ambĭ-fārĭus, a, um, adj. [cf. the Gr. di-phasios, tri-phasios, and v. aliquot-fariam], that has two sides, of double meaning, ambiguous (only post-class.):

    fabulae,

    Arn. p. 181:

    obtentio,

    id. p. 182.—Hence,
    1.
    * ambĭfārĭē, adv., ambiguously, Mamert. Stat. Anim. 1, 3.—
    2.
    ambĭfārĭ-am, adv. (orig. acc. fem. sc. partem), on two sides, in two ways, ambiguously, = in utramque partem, App. Flor. 4, 18, p. 360, 25; so id. Mag. p. 276, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > ambifarius

  • 17 bipatens

    bĭpătens, entis, adj. [bis-pateo], opening in two ways, open in two directions (acc. to Serv. ad Verg. A. 10, 5, used by Enn.; cf. Ann. v. 62 Vahl.; but only two exs. in Verg. [p. 239] are preserved):

    portis alii bipatentibus assunt, i.e. portis duarum valvarum,

    Verg. A. 2, 330 Wagn.—Of the doors of the dwellings of the gods:

    considunt tectis bipatentibus,

    Verg. A. 10, 5 (est autem sermo Ennianus tractus ab ostiis, quae ex utrāque parte aperiuntur, Serv.).

    Lewis & Short latin dictionary > bipatens

  • 18 ambifarie

    ambiguously; on two sides; in two ways

    Latin-English dictionary > ambifarie

  • 19 bipatens

    (gen.), bipatentis ADJ
    opening two ways; open in two directions; having both leaves open, wide open

    Latin-English dictionary > bipatens

  • 20 ambiguus

        ambiguus adj.    [ambi + 1 AG-], going two ways, wavering, uncertain: per ambiguum favorem gratiam victoris spectare, by showing equal favor to both sides, L.: Proteus, assuming different forms, O.: Ambiguam tellure novā Salamina futuram, i. e. the name would be of double application, H.— Fig., wavering, vacillating, uncertain, doubtful: si dudum fuerat ambiguom hoc mihi, T.: haud ambiguus rex, L.: Ambiguum Clymene precibus Phaëthontis, an irā Mota magis, uncertain whether, O.: imperandi, Ta.—Of speech, obscure, dark, ambiguous: verba: oracula. — Of character, uncertain, not trustworthy, doubtful: fides, L.: domus, V. — As subst n., doubt, uncertainty, a dark saying: servet in ambiguo Iuppiter, H.: ambiguorum complura sunt genera.
    * * *
    ambigua, ambiguum ADJ
    changeable, doubtful, ambiguous, wavering, fickle; treacherous, unethical

    Latin-English dictionary > ambiguus

См. также в других словарях:

  • Two Ways to Fall — Infobox Album Name = Two Ways to Fall Type = studio Artist = Ty England Released = Start date|1996|09|17 Recorded = Genre = Country Length = 31:54 Label = RCA Nashville Producer = Byron Gallimore James Stroud Reviews = Allmusic Rating|4|5… …   Wikipedia

  • two ways about it — See: NO TWO WAYS ABOUT IT …   Dictionary of American idioms

  • two ways about it — See: NO TWO WAYS ABOUT IT …   Dictionary of American idioms

  • two\ ways\ about\ it — See: no two ways about it …   Словарь американских идиом

  • cut two ways — cut both/two ways ► to work in two ways, or to have two opposite effects: »Setting prices high cuts both ways – it could lose some customers, but it also suggests high quality. Main Entry: ↑cut …   Financial and business terms

  • cut\ two\ ways — • cut both ways • cut two ways v. phr. To have two effects; cause injury to both sides. People who gossip find it cuts both ways …   Словарь американских идиом

  • cut two ways — cut both/two ways to have two different effects at the same time, usually one good and one bad. Censorship cuts both ways; it prevents people from being corrupted, but it often also prevents them from knowing what is really going on. (never in… …   New idioms dictionary

  • cut two ways — phrasal see cut both ways * * * cut both/two ˈways idiom (of an action, argument, etc.) to have two opposite effects or results Main entry: ↑wayidiom …   Useful english dictionary

  • no two ways about it — That is certain, there is no doubt about it • • • Main Entry: ↑way * * * no two ways about it spoken phrase used for emphasizing that you really mean what you are saying The exam was difficult, no two ways about it. Thesaurus: ways of emphasizing …   Useful english dictionary

  • no two ways about it — {n. phr.} No other choice; no alternative. * /The boss said there were no two ways about it; we would all have to work late to finish the job./ …   Dictionary of American idioms

  • no two ways about it — {n. phr.} No other choice; no alternative. * /The boss said there were no two ways about it; we would all have to work late to finish the job./ …   Dictionary of American idioms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»